පවුලේ අයගේ තොරතුරු

 

[05/11 23:24]  නිශාන්ත වික්‍රමසිංහ විසිනි:    අපේ අයගේ විස්තර - 01 වන ලිපිය   උඩුපිල ආච්චිගේ විස්තර   අපේ මුත්තා වන උඩුපිල ආච්චිගේ පියා බුත්පිටිය ලේකම්ලාගේ දොන් ජේමිස්  (ව්‍යාපාරික) වූ අතර, උඩුපිල ආච්චිගේ මව වූයේ දෝන හෙලේනා (මහම්මා) ය. ඇගේ පෙලපත් නම නොදනිමි.   බුත්පිටිය ලේකම්ලාගේ දොන් ජේමිස්,  ව්‍යාපාරිකයෙක් ව සිටි අතර කොළඹ නගරාධිපති ගේ කාර් රථයද මිලට ගන්නා ලදී.   කොළඹ පදිංචිව සිටියේ කොස්ගස් හංදියේ පරණ පොලිසිය අසළ තිබු ලැටිස් නිවසකය. එතැන ලැටිස් නිවාස තුනක් තිබී ඇති අතර ඉන් ගෙවල් දෙකක් ඔහුගේ විය. ව්‍යාපාරික හා කොන්ත්‍රාත් කටයුතු පිණිස අවශ්‍ය දැව සෙවීමට හංවැල්ල ප්‍රදේශයට යාමේ දී පසුකාලීනව ඔහුගේ බිරිය වූ හෙලේනා ආච්චී ව නොහොත් මහම්මා හමු වී ඇත. සමනබැද්ද ගමේ පදිංචිව සිටි මහම්මා විසින් එකල තේ කඩයක් කරමින් සිටි බවත්, සීයා එහි තේ බීමට පැමීණීමෙන්, එතනදී ඇයව දැන හඳුනාගෙන ඇති බවත්, එම හැඳින ගැනීමේ අවසන වුයේ ඒ දෙදෙනාගේ විවාහයෙන් වගත් මාගේ දැනීමයි. මහම්මා ඊට පෙර ද විවාහ වී (කසාදයක් කර ගෙන) සිටි බවද අසා ඇත. මහම්මාගේ වියදම් අධික වූ අතර ඒවා සීයාගේ ආදායම් වලට වඩා වැඩි වී ඇත. සීයාගේ ව්‍යාපාර ක්‍රමයෙන් පාඩු ලබන්නට වුයේ ඒ නිසා බවද අසා ඇත.   කුඩා කල මගේ සිත් ගත් චරිතයක් වූ නීති රෙකුලාසි නොඅඩුව තිබූ මහම්මා ගැන වෙනම ලියමි. මහම්මාට පූගොඩ, ඒතන් රාළහාමි නම් සහෝදරයෙක් සිටි අතර පාලුගමින් කසාදයක් කරගත් අමරසේන මාමාගේ, බිරියද ඒතන් රාළහාමි ගේ පුතකු ගෙන් පැවත එන්නෙකි. මහම්මාගේ පවුලේ අනෙක් අයගේ විස්තර නොදනිමි/අමතකය.   ඒ දෙපලගෙ දරුවන් වන්නේ (අපේ තාත්තාට, ආච්චීට හා පද්මා නැන්දාට හා ගාමිනී බාප්පාට අනුව), 1. බුලත්කොහුපිටිය, හිඟුරල පදිංචිව සිටි ලොකු අම්මා (ආච්චී) 2. නාගලගම් වීදියේ පදිංචිව සිටි හීරලු ලොකු අම්මා (ආච්චී) 3. එලිසා නෝනා හෙවත් හෙවත් මාපිටිගම පදිංචිව සිටි ලොකු අම්මා (ආච්චී) 4. දෝන මැගිලින් නෝනා (උඩුපිල ආච්චී) පසුව මැගී නෝනා නම් විය 5. දොන් ඩේවිඩ් මාමා (සීයා) 6. දෝන චන්ද්‍රලතා මැණිකේ පුංචි අම්මා (පුංචි ආච්චී)   වැඩිමල් දියණිය වූයේ බුලත්කොහුපිටිය, හිඟුරල පදිංචිව සිටි ලොකු අම්මා (ආච්චී) ය..  මා හට හමුවී නොමති නමුත්, දෙවන මහා සංග්‍රමය පැවති (1939-45) කාලයේදි කොළඹ තබා ගැනීමට බියෙන් වැඩිහිටියන් විසින් ළමුන්ව දුර බැහැර රඳවා තිබූ අතර අමරසේන මාමා, පද්මා නැන්දා, නේසදාස (මහත්තයා) මාමා වැනි සමහරුන් සිට ඇත්තේ එහිය.   දෙවන දියණිය වූයේ තොටලඟ, නාගලගම් වීදියේ පදිංචිව සිටි හීරලු ලොකු අම්මා (ආච්චී) ය. මා දැනුවත්ව ඔවුන් හට නේසදාස (මහත්තයා මාමා), හා විජය (රාළහාමි මාමා මතක ඇති ලෙසින්) යනුවෙන් පිරිමි දරුවන් දෙදෙනෙකු සිටියේය.  නේසදාස (මහත්තයා මාමා) ගේ බිරිය ගුණවතී නැන්දා වූ අතර දරුවන් අතර මදුරා අක්කා නමින් අපට වැඩිමහල් දුවක් සිටී. මදුරා අක්කාගේ අයියා බ්ලොක් ගැසීමේ ව්‍යාපාරයක් කරමින් සිටි අතර කලකට ඉහතදී මිය ගියේය. මහත්තයා මාමාලාගේ තොටලඟ ගෙදරට තාත්තා සමග ගොස් ඇති අතර අවසන් වරට එම නෑයන් හමු වුයේ 1984 පමන මිය ගිය සේදවත්තේ රූපසිංහ මාමාගේ අයියාගේ අවසන් කටයුතු වලදීය. රාළහාමි මාමා BCC ආයතන යේ වැඩකල අතර පදිංචිව සිටියේ දරමඩුව හංදියේ නුවර පාරත් ටයර් සංස්ථාවට යන පාරත් අතර මුල්ලේ පිහිටි නිවසේය.   තෙවන දියණිය වූයේ එලිසා නෝනා හෙවත් අපේ තාත්තලා ලොකු අම්මා නමින් හඳුන්වන මාපිටිගම පදිංචිව සිටි ආච්චීය.  ලුණුවිල, මොරලියගේ විලියම් සිංඤ්ඤෝ සමග විවාහ වූ ඔවුන් ගේ දරුවන් වන්නේ පිලිවෙලින් අමරසේන (රතුපස්වල පසුව මුදුන්ගොඩ), කරුණාසේන (ගනේමුල්ල), පද්මා (1936.04.07 සේදවත්ත), රූපා (වැලිවේරිය) හා රත්නසේන (කලුබෝවිල පසුව කැස්බෑව) ය.   කල්යාණී, විමලා කටුගම්පොල (රජයේ ගුරු හා බන්ටි නැන්දාගේ හා උක්කුං නැන්දාගේ හේනේගම මධ්‍ය මහා විදුහලේ නේවසිකාගර බැච් මේට්), රූපසිංහ (දැව  ව්‍යාපාරික හා එක්සත් පක්ෂ නියෝජිත-සේදවත්ත),  නිමෝනිස් (යුද හමුදාව) හා සීලවතී යන නැන්දාලා හා මාමලා සමග ඔවුන් විවහ වී සිටී.    තාත්තා ලද තැපැල්පති තනතුර එම පවුලේ අමරසේන බාප්පා හට ලබා දී ඇත්තේ එකල ඔවුන් ගේ ආර්ථික දුශ්කරතා නිසාය.   පවුලේ සතරවැන්නා වූයේ අපේ ආච්චී වන දෝන මැගිලින් නෝනා නොහොත් මැගී නෝනා හෙවත් ගමේ දන්නා පරිදි කොළඹ අක්කාය. 1908.11.15 උපත ලැබූ ඇය මෙලොවෙන් සමුගත්තේ 1999.01.30 වැනි දිනය.  වික්‍රමසිංහ ආරච්චිලාගේ දොන් එලාරිස් (ලියන මහත්තයා 1898 - 1965.10.17) සමග විවාහ වූ කතාව ඉතා රසවත් එකකි.   උඩුපිල ආච්චිගේ (මැගිලින්/මැගි නෝනා) තාත්තා වන දොන් ජේමිස්, ඔහුගේ කොන්තරාත් වැඩ හා ව්‍යාපාර සඳහා ගොඩනැගිලි ද්‍රව්‍ය ණයට රැගෙන ගොස් ඇත්තේ උඩුපිල සීයා වන දොන් එලාරිස් ගෙන්ය. පසුව ක්‍රමක් ක්‍රමයෙන් එම ණය ප්‍රමානය වැඩිවීම  නිසා ඒ ගැන විමසීමට උඩුපිල සීයා (දොන් එලාරිස්) දොන් ජේමිස් ව හමුවීමට ඔහුගේ ගෙදරට ගොස් ඇත. එහිදී සීයාට ආච්චීව පළමු වරට හමුවී ඇත. සමහරු කීවේ සීයා ඒ ගෙදරට එන අවස්ථාවේදී ආච්චී රෙදි සෝදමින් සිටි බවයි. තවත් සමහරුන්ට අනුව ගෙදරට පිවිසි සීයාට මුලින්ම හමු වුනේ ආච්චී බවය. තවත් කතාද ඇත. ඒ කෙසේ වුවත් ඒ ගමනේ අවසාන ප්‍රතිපලය වුයේ “මට ලැබීමට ඇති ණය මුදල් ඕනෑ නැහැ. මට මෙයාව කසාද බන්දලා දෙන්න” කියා සීයා එදින එතන දීම තම අනාගත භාර්යාව තෝරා ගනු ලැබීමය. (fall in love at first sight).    කොටින්ම කීවොත් පරන අයගේ වහරට අනුව සීයා දෑවද්ද දීලා තමයි ආච්චීව කසාදයට ගත්තේ.  අතීත කතා කියද්දී ආඩම්බරයෙන් සිනාසෙමින් ආච්චීද මා සමග ඒ බව පවසා ඇත.   සිනා වන විට ආචිචිගේ කම්මුල වල ගැසේ. මා හටද එය උරුමයෙන් ලැබී ඇති අතර ඒ බව මුල් වරට මා දැන ගත්තේ, කුඩා කල මා සිනාවෙන විටක ආච්චි ඒ බව කියා සිටි විටදීය. මා දැනුවත්ව පවුලේ කම්මුල වල ගැසෙන්නේ චන්ද්‍රා නැන්දාගේ පමනි.   ඒ පිළිබඳව අතීතය පවසමින් අච්චී,  මා සමග කියා සිටියේ, විවාහයට පෙර සීයාට සමහරුන් කියා තිබුනේ මූහුණ වල ගැසෙන ගෑනුන්, කණවැන්දුම් වන බවත් එහෙයින් මෙම මගුල නොකරන ලෙසත්‍ ය. එම උපදෙස සීයාට දී ඇත්තේද ආච්චිගේ ගෙදරදීම වීම විශේෂයකි. ගෙදර ගිය සීයා, එදිනම සවස ආච්චීට කවියක් ලියා එවා තිබූ අතර, එහි යටම කවි පදය යට ඉරක් ගසා විශේෂණයක් කර තිබුනි.  පැරනි උපදෙස් කවියක් වන එහි යටම පේලියේ තිබුනේ ද කණවැන්දුම් වන්නා වූ මුහුණේ කම්මුල වල ගැසෙන ගෑනුන් සරණ පවා නොගන්නා ලෙසටය. “කිසිදිනකත් සරණ පාවා නොගනින් කම්මුල වල ගැසෙන කතුන්” වලට සමාන අවසන් පදයක් ඇති, ආච්චී විසින් කියූ එම කවිය එකල මට පාඩම්‍ ය. ආච්චීටද ඒ කවිය කට පාඩම්‍ ය. ඒ අතීතය ආච්චී සමග කතා කරන විට මාත් සමග අතීතයට යන ආච්චිගේ මුවට ඉබේම මදහසක් නැගන අයුරු දැනටත් මට මේ අද වගේ මතකය. සීයාගේ විස්තර සහිත  එක් අවස්ථාවකදී මා ඇයට කීවේ සුදු නම් ආච්චිගෙ මූහුන රතුවන වන බවය. මතක ඇති විදිහට අවසන් වරට මා එම කවිය ආච්චී සමග පවසා අතීත විස්තර කතා කරේ 90 වේ දසකයේ මුල ගනන් වල ලංකාවට පැමිනි විටක එකල එක්තැන්ව සිටි ආච්චීව බැලීමට තමල් නැන්දලගේ නිවසට ගිය දිනකය.    එම කවිය සහිත පොත ආච්චිගේ කාමරයේ තිබූ සිටගෙන භාවිතා කිරීමට සාදා තිබෙන සීයාගේ උස ලියන මේසයේ තබා තිබූ පවුලේ තල් පත් කේන්දර සමග තිබුනි.   වික්‍රමසිංහ ආරච්චිලාගේ දොන් එලාරිස් හෙවත් ලියන මහත්තයා (1898 - 1965.10.17) සමග විවාහ වූ එම දෙපොලට පිලිවෙලින්, ජයවතී (ලොකු නැන්දා 1927.01.06 - 1975.01.16),  ප්‍රේමසිරි (1928.08.20 - 2008.08.18), සෝමසිරි (1931.04.09 - 2020.08.02), ගුණසිරි (1933.12.12 - 1997.09.02), විමලාවතී (බන්ටී 1935.12.09), කිත්සිරිවතී (උක්කුං 1937.12.31), තමල් කේසවතී (1940.02.26), බන්දුසිරි (1943.04.16),  චන්ද්‍රා ශ්‍රිමතී (1945.01.24, අමරසිරි (1947.04.03 ), පියසිරිවති (නෝනා 1949.11.16), විජයසිරි (1952.04.20) යනුවෙන් දරුවන් දොලොස් දෙනෙක් පසුව ඉපදින.   ඔවුන් ගේ ජීවන සහකරුවන් වුයේ විජයදාස වික්‍රමාරච්චි (ඉඹුල්ගොඩ රතු පස්වල), මද්දුම ලියන අරච්චිගේ දෝන ගුණසීලී වීරතුංග (මාතර නාවිමන 1933.12.20 - 2004.05.26), ලිනට් තිළකවර්ධන (මාතර මඩිහ 1934.01.01 – 2017.01.08), ගලබඩ පයියාගලගේ ජයම්පතී කරුණාරත්න (ඉඳුරුව කයිකාවල 1931.10.28 - 2005.04.19), ධර්මදාස  වික්‍රමාරච්චි (ඉඹුල්ගොඩ රතු පස්වල 1930.01.18 - 2006.01.31), චන්ද්‍රසේන හේවාගීගනගේ (මහව මාමා, මාතර කැකුනදුර 1933.06.16 - 2017.11.15), කැකනදුර ලියනගේ සැම්සන් සෝමපාල (වැලිගම වැලිපිටිය 1935.08.09 - 2017.12.31), දෝන ප්‍රියන්තී මල්ලිකා රාජපක්ෂ (සමනබැද්ද 1951.02.10), දොන් එඩ්ව(ර්)ඩ් නෙවිල් රාජපක්ෂ (කෝට්ටේ 1946 .01.29), මීපේ ගල්කැටිය ගමගේ මාලණී ප්‍රේමලතා (මාතර කුඹල්ගම 1950.08.24), උඩුව විදානගේ දොන් සිරිසේන (මාබිම හෙයියන්තුඩුව 1943.09.16), ස්වර්ණා සිරිවර්ධන (මීගමුව අක්කර පනහ 1953.03.13) යන පුංචි අම්මලා හා මාමලාය.   මෙයින් විජයදාස හා ධර්මදාස මාමාවරුන්, එම වික්‍රමාරච්චි පවුලේ වැඩිමල්ම හා බාලම සොහොයුරන් වන්නේය.    පස්වන දරුවා වන දොන් ඩේවිඩ් ඉගෙන ගත්තේ කොලඹ ආනන්ද විදුහලේය. ඔහු ඉන්දියාවට ගොස් ඇත. ඉන්දියාවේ දී ඩේවිඩ් සීයා, බිහාර් ප්‍රාන්තයේ “කමලා සර්කස්” හි කළමණාකරු වශයෙන් සේවය කරන ලදී. පසුව සර්කස් එකේ අයිතිකරුගේ දුවව විවාහ කර ගන්නා ලදුව සර්කස් අයිති මාමණ්ඩිගේ අභාවයෙන් පසුව එහි අයිතිකරු විය. ඩේවිඩ් සීයාට භාෂා 18ක් කතා කළ හැකි බවත්, දෙවරක් ලංකාවට පැමිණි බවත්, ආච්චී හා පද්මා නැන්දා මා සමඟ (අතිශෝක්තියෙන්) පවසා ඇත.    ඔහු මිය ගිය බව දන්වා හා, ඔහුගේ දේපල ඉල්ලා ඔහූගේ දරුවන් ලිපියක් එවූ බව ආච්චී මා හට පැවසූවේ 1988 මාර්තු මස මා ලංකාවට පැමිණි අවස්ථාවේදීය.   දොන් ඩේවිඩ් සීයා ඉංදියාවට යාමෙන් අනතුරුව ඔහූ ගැන තොරතුරක් කලක් යනතුරු නොලැබුණ හෙයින් ඉන්දියාවේදී ඔහූ මිය ගොස් ඇති බවට පවුලේ අය විශ්වාශ කරන ලදී.    බුත්පිටිය ලේකම්ලාගේ දොන් ජේමිස් (මුත්තා, ආච්චිගේ පියා) හට බුත්පිටිය ලේකම්ලාගේ දොන් සේතන් නමින් ග්‍රාම නිලධාරි (රාළහාමි) සහෝදරයෙක් සිටි අතර ඔහූගේ එක් පුතෙක් වෘතියෙන් (DMO) දොස්තර කෙනෙකි. සේතන් මූත්තා, ඒ කාලයේ උපදින ලද තම දරුවකුට නම තබන්නේ බුත්පිටිය ලේකම්ලාගේ දොන් ඩේවිඩ් යන ඩේවිඩ් සීයාගේ නමිනි. පවුලේ අනෙක් අය ඉඩම් ගැන එතරම් උනන්දුවක් නොවූ හෙයින්, පවුලේ එකම පිරිමි දරුවා වූ ඩේවිඩ් සීයාට ලියා තිබූ පූගොඩ, හංවැල්ල, සමනබැද්ද හා කැලණී ගඟ අවට තිබූ මුත්තාට (ආච්චිලාගේ පියාට) සමව අයිතිව තිබූ පරම්පරාගත බූදලයේ ඉඩම් කඩම් හා ඔහූ විසින් මිලදී ගෙන තිබූ විශාල ප්‍රමානයක් වූ ඉඩම්, සේතන් රාළහාමි මුත්තා විසින් එම දරුවා හට හිමි කර දී, පසුව තමන් සතු කර ගන්නා ලදී. සේතන් මුත්තා එකල ගම්මුලෑදෑනී තනතුරක් හෙබවීය.   ඩේවිඩ් සීයාගේ එක් පුතෙක් දොස්තර කෙනක් වන අතර දුවක් හා තව පුතෙක් සිටි බව අසා ඇත. දැනට ඇති අවසාන තොරතුර වන්නේ, ඔවුන් විසින් වරෙක ගාමිණී බාප්පාට දුරකතනයෙන් ඇමතූ බවය   සේතන් රාළහාමි මුත්තාගේ තවත් පුතෙක් වන පබිලිස් සීයා කහවත්තේ කරුණාරත්න ෂෙඩ් එකේ සේවය කර ඇති අතර ඔහූ විසින් විජය බාප්පාට ඉංග්‍රිසි උගන්වා ඇත. තමල් නැන්දා කෙටි කලක් සේතන් රාළහාමි මුත්තාගේ ගෙදර සිටිමින් පූගොඩ, සතොසට රැකියාවට ගොස් ඇත.   පවුලේ සය වන දරුවා වන දෝන චන්ද්‍රලතා මැණිකේව (1913 – 1986.09.25) කසාද බන්දවා දුන්නේ සීයාගේ සොහොයුරු වන වික්‍රමසිංහ ආරච්චිලාගේ දොන් ජේමිස් නොහොත් පුංචි සීයාට (1903 – 1982.08.04) ය.  උඩුපිල සීයා විසින් පුංචි සීයාට කොස්ගස් හන්දියේ කඩයක් දමා දෙන ලද අතර එම කඩය බංකොලොත් විය. තවත් කඩයක් දමා දුන්නද එයද පාඩු ලැබීය. පසුව සීයා නොමැති විට සීයාගේ තොටලඟ තිබූ ව්‍යාපාර බලා ගැනීමත් කළ, ඔහූ කොළඹ ගාමිනී ලී මෝලේ ලියන මහත්තයා වශයෙන් ද රැකියාව කරන ලදී.  පසුව උඩුපිල පදිංචියට පැමිණි ඒ දෙපළ ට දාව හිමාලී ජයන්තා (1944), ඉන්ද්‍රා පද්මිනී (1947), ගාමිණී තිස්ස (1949.01.06), දයාතිස්ස (1950), උදය රංජනී (1952), සරෝජා අංජලී (1953) හා මංගලිකා ජයසීලී (1954) ලෙස දරුවන් හත් දෙනෙක් මෙලොව එලිය දකිනා ලදී.    ගාමිණී බණ්ඩාර (කෑගල්ල, හැලමඩ), විමලසූරිය රත්නපාල (උඩුපිල), හරන්දූව භාරගේ විමලාවතී (කොළඹ, ඉඟුරුකඩේ හන්දිය), ජයසිංහ මුදලිගේ ආරියවතී (බදුල්ල,දෝව), රත්නායක මුදියන්සේලාගේ තිලකරත්න (කටුගස්තොට, අඹතැන්න), කුසුමරත්න අභයගුණවර්ධන (රඹුක්කන) හා රංජිත් රාජපක්ශ (කළුතර, කටුකුරුන්ද) යන බාප්පලා හා පුංචි අම්මලා සමඟ ඔවුන් විවාහ වන ලදී.

කතෘ සටහන. උඩුපිල විත්ති.... වයස පිලිවෙලින් ගත් කල මහම්මා, උඩුපිල ආච්චී, පුංචි සීයා, පුංචි ආචිචී, ලොකු පොඩි සීයා, චුට්ටන් පොඩි සීයා, එමා නෝනා ආච්චී,  මුල්ලේරියාවේ ආච්චී, අපේ තාත්තා ඇතුලු උඩුපිල බාප්පලා, නැන්දලා, පුංචි අම්මලා, උඩුපිල ගමේ 70 දසකයේ සිටි වැඩිහිටියෝ, පත්මා නැන්දා ඇතුලු එම පවුලේ අය, මහර අපගේ ඉදිරිපස නිවසක සිටි තාත්තාගේ මහප්පා කෙනෙකු වූ මාකොළ, ඥාතී වික්‍රමසිංහ පරපුරේ මුහන්දිරම් සීයා, තාත්තාගේ මාකොල ඥාතීන් වන පොල් කබ්රාල් සීයා (පොල් වතු තිබූ නිසා හා පොල් ව්‍යාපාරය කළ නිසා පොල් කබ්රාල් යනුවෙන් ඇමතූ අතර ඔහුගේ නම නොදනී), ලොකු අතුල නොහොත් නිමලසිරි ජයසිංහ (ඔහුගේ පියා අපේ තාත්තාගේ මිතුරෙකි), තාත්තාගේ අතිජාත මිත්‍ර ඇඹරලුවේ නායක හාමුදුරුවෝ, තාත්තාගේ පාසැල් මිත්‍ර කඳුබොඩ ජෝතිපාල හාමුදුරුවෝ,  දෙල්ගොඩ පිරිවෙනේ නායක හිමි හා උඩුපිල පන්සලේ හිටපු නායක ස්වාමින් වහන්සේලා, සීයාගේ හා ආච්චිගේ පවුලේ මිත්‍ර වෙහෙරගොඩැල්ල පන්සලේ නායක හිමි ඇතුලු එහි සිටි වැඩිහිටි ස්වාමින් වහන්සේලා, තොටලඟ සිටි ඥාතීන්, ඇල්දෙනියේ පදිංචිව සිටි රාමනායක ආදී පවුලේ හිතවතුන් , සේදවත්තේ රූපසිංහ මාමාගේ අයියාගෙ බිරිය වූ වණසිංහ නැන්දා, ඇතුලු අය සමග අවුරුදු 50ට අධික කාලයක කතා බහ වලින් උගත් කරුනු මෙම ලිපි වලට තොරතුරු සපයයි.   මෑතක විශේෂ ස්තුතිය බන්ටි, තමල්, උක්කුන්, නෝනා, පද්මා නැන්දා වරුන්ට, ගාමිනී, බන්දු, අමර, විජය බාප්පලා හට හිමිය.     (ගමේ බාසාවෙන් නම් ලියන මහත්තයාලගෙ ගෙදර පේමයියාගේ ලොකු පුතා විසිනි)   23:00, 07/11/2020] නිශාන්ත: ප්‍රියන්ති පුංච් අම්මා නෑදෑයෙකු වන බව බන්දු බාප්පාට අපේ තාත්තා කීවේ එම සම්බන්ධය ගැන බාප්පා අපේ තාත්තා හට කී අවස්ථාවේ මහර දී ම ය. හන්වැල්ල හා ඒ අවට සිටි පැරැණි පවුල් අපේ  ඥාතීන් වන බව අපේ තාත්තා කියා ඇත. හිටපු ඇමති සුරනිමල රාජපක්ෂ ඇතුළු එම පරම්පරාව ද, ජස්ටින් රාජපක්ෂ (ඔහුට සහෝදරයන් දෙදනෙක් ද වූ හ) පවුල ද ඥාතීන් වේ. සරත් චන්ද්‍ර රාජකරුණාහට නෑ කම් දෙකක් ඇති අතර, ලඟ නෑකමට තාත්තා ඥාති සොහොයුරෙක් බව ඔහූ විසින් තාත්තාට පැවැසුවේ බන්දු බාප්පා ගේ හෝම් කමින් එක වෙලාවෙදි ය. මහම්මාගේ ලඟ ඥාතියෙකු වූ, දිනේෂ් ගුණවර්ධනගේ ආච්චිගේ ගමද සමනබැද්ද බව ඔහු මා හට පවසා ඇත. [23:15, 07/11/2020] නිශාන්ත: ජා ඇල සිට මීගමුව දක්වා අයිතිව තිබුනේ මා පෙර සඳහන් කළ ජස්ටින් රාජපක්ෂ ඇතුළු සහෝදරයින් තිදෙනකු ට වන අතර ප්‍රියන්ති පුංචි අම්මාගේ තාත්තා ඉන් එක් අයෙකි. මා දන්නා හැටියට කටුනායක ගුවන් හමුදා පරිශ්‍රය ඇති පෙදෙස තවමත් අයිති ප්‍රියන්ති පුංචි අම්මාලටය. 80 ගනන් වනතෙක් ඔවුන් යටතේ සේවය කළ මයිලවලානේ පෙරේරා අංකල් එම වත්තේ සුපිරින්ටෙන්ඩන්ට් වශයෙන් සිටියේය.  ඔහුගේ පුතා මා හොඳින් දන්නා නිසා ප්‍රියන්ති පුංචි අම්මා අප සමග නොකීවත් එම කරුණු මා දනී. [05:12, 08/11/2020] අමරසිරි වික්‍රමසිහ-බාප්පා: අපේ තාත්තාට නැන්දලා 5 දෙනෙක් සිටි බව පෙනේ ඉන් අයෙක් පුංචි නෝනා හාමිනේ ය.ඇය මාලඹේ ට කසාද බැඳ තිබුනා. ඇගේ පියා වික්‍රමසිංහ ආරච්චි ගේ දොන් ඊසක් අප්පුහාමිය මව බබානෝනා හාමිනේය. මේ සමග ඇති ඔප්පු පිටපත එය සනාථ කරයි. [05:29, 08/11/2020] අමරසිරි වික්‍රමසිහ-බාප්පා: පිටපතේ මෙසේ සඳහන්ව ඇත මාගේ මාපියන් වන ඊසක් අප්පුහාමි සහ බබානෝනා යනුවෙනි.මේ එක් ලිඛිත සාක්ෂියකි. තාත්තාගේ අනිතුත් නැන්දලා ලිවූ ඔප්පුවල පිටපත් ද මා වෙත ඇත.මේ පිටපත් අනුව තාත්තා ගේ සීයා ඊසක් අප්පු හාමි බව පැහැදිලිය. සමහරක් ,ඔප්පුවල හප්පාගේ නම ද සටහන්ව ඇත. අමරසිරි වික්‍රමසිංහ - තාත්තා ඊසක් අප්පුහාමිට ඉංග්‍රිසී ආණ්ඩුවෙන් ලද ලියවිල්ලකි. 1890 නොවැම්බර් ලියාපදිංචි කර ඇත. මෙහි මුත්තගේ නම වික්‍රමආරච්චි ලෙස සඳහන් වේ. අපේ අයගේ විස්තර - 02 වන ලිපිය අපේ තාත්තාගේ තාත්තාගේ පරපුර තාත්තා කියූ දේවල් පිළිබඳව හරියටම මතක නැති හෙයින් පවුලේ ඉතිහාස විස්තරය දෙවිදිහකට එන්නේය. එක් විදියකට නම්, තාත්තාගේ පවුලේ ආදීතමයෙක් වන වික්‍රමසිංහ වික්‍රමආරච්චිලාගේ දොන් ඊසක් අප්පුහාමි ගේ බිරිය උඩුපිලට නොදුරින් පදිංචි ව සිටි වණසිං පරම්පරාවට අයත් කාන්තාවකගෙනි.. අනෙක් විදිහ නම්, ඒ ඊසක් අප්පුහාමි ගේ පුතෙක් වන වික්‍රමසිංහ වික්‍රමආරච්චිලාගේ දොන් ලුවිස් අප්පුහාමි ගේ බිරිය පෙර සඳහන් කළ වණසිං පරම්පරාවේ කාන්තාවකගෙනි. පසුව වණසිං යන්න වණසිංහ විය. ඒ කෙසේ වෙතත් අපේ තාත්තාට ආ පලමු වන කසාද යෝජනාව ආවේ, ඒ පරම්පරාවෙන් පැවත ආ ඉස්කෝලේ හාමිනේ කෙනෙක් වන වණසිංහ ඉස්කෝලේ හාමිනේ ගෙනි. ඊසක් අප්පුහාමිගේ පුතෙක් හෝ අනෙක් මතකයට අනුව ඊසක් අප්පුහාමිගේ පුතාගේ වන ලුවිස් අප්පුහාමි ගේ දරුවෙකු වන්නේ වික්‍රමසිංහ වික්‍රමආරච්චිලාගේ දොන් චාර්ලස් හෙවත් හාඟිලි පුංචි අප්පුහාමි යනුවෙන් ප්‍රසිද්ධ වූ අපේ තාත්තාගේ මුත්තා හෙවත් අපේ නත්තාය. සෝමසිරි බාප්පා හා අවසන් වරට මා ඒ පිලිබඳව කතා කළේ 2017 මැයි 28 දිනය. පසුව එම සාකච්චාවට බංටි නැන්දා, ගාමිණී බාප්පා හා විජේ බාප්පාද එක් වූ අතර චන්ද්‍රා නැන්දා ද පසුව එක්විය. එක් විදියකට අනුව සරලව, 1. නිශාන්ත - මම 2. ප්‍රේමසිරි - තාත්තා 3. එලාරිස් - සීයා (ආතා) 4. චාර්ලස් - මුත්තා 5. ලුවිස් - නත්තා 6. ඊසාක් - පනත්තා අනෙක් විදියට නත්තා වන්නේ ලුවිස් නොව, ඊසාක්‍ ය. එතනදී  ලුවිස් මෙන්ම වාසගමේ තිබූ "වික්‍රමආරච්චිගේ" කෑල්ල ද හැලී ගොස්‍ "ආරච්චිගේ" වන්නේය. ඒ කෙසේ වෙතත් සීයා "ආරච්චිගේ" යන්නත් හලා අත්සන් කලේ W D එලාරිස් යනුවෙනි. ඒ මොනවා උනත් ලුවිස් ගේ හෝ ඊසාක් ගේ හෝ පවුලේ දරුවන් ගේ විස්තර නම්, පුතා - හප්පා (උඩුපිල) පුතා - දොන් චාර්ල්ස් හෙවත් හාඟිලි පුංචි අප්පුහාමි (උඩුපිල) පුතා - දොන් පබිලිස් (අංගම්මන) දුව - ලොකු නෝනා (තලංගම/මාලබේ) දුව - පොඩි නෝනා (මාකොල) දුව - පුංචි නෝනා (මී ගහ වත්ත) වැඩිමහල්ලා නොහොත් හප්පා - චාර්ලස් හෙවත් පුංචි අප්පුහාමි යන අපේ නත්තා ට හා තාත්තාගේ මුත්තා ට, “හප්පා” යනුවෙන් දන්නා නමුත් නම හරියටම නොදන්නා වැඩිමහල් සහෝදරයෙක් ද සිටියේය. ඔහුගේ නම කර්තේලිස්, කරෝලිස්, ලුවිස්, සිමන්, සයිමන්, හෝ මාර්ටින් විය හැකි වන්නේ ඒ නම් සඳහන් අයවලුන් අප පවුලේ පැරන්නන් වන බවට මතකක් ඇති නිසාය. ඔහූ පසු කලක සැමට හප්පා නම් වූයේ, අපේ සීයා වන දොන් එලරිස්, ඔහූට මහප්පා නමින් කතා කරන විට ඒ අනුව යමින් බහ තෝරන කාලයේ තම පියාව අනුගමනය කරමින් මහප්පා යන්න ආමන්ත්‍රනය කීරීමට අමාරු වූ නමුත් අකුරු ගලපා ගෙන කෙසේ හෝ “හප්පා” යනුවෙන් කුඩා කල අපේ තාත්තා ඔහුව ඇමතීම නිසාය. ඒ අනුව බලන කල, අපේ තාත්තා ඉතා කුඩා බහ තෝරන කාලයේ සිටම අන් අයට නම් දමා ඇත. ඒ මදිවාට ලොකු පොඩි හා චුට්ටන් පොඩි බාප්පා යනුවෙන් ඔවුන්ව බෞතීස්ම කරන ලද්දේත් අපේ තාත්තා විසින් බව ඔවුන් විසින්ම මා හට පවසා ඇත. තමන්ට දරුවන් නොසිටි බැවින් ඊ ලඟට උපදින දරුවා පිරිමි දරුවෙක් නම් තම දේපල ඔහූට දෙනවා යැයි පෙරොන්දූ වී සිටි හප්පා, අපේ තාත්තා ඉපදීම නිසා උඩුපිල පැරණී මහ ගෙදර ඇතුලු දේපල, තාත්තා කුඩා බැවින් ආච්චිට දුන් බව මා අසා ඇත. එම පවරා දුන් දින, නැකතට තාත්තා ලවා පොල් ගසක් ද ඉන්ද වූ බවද අසා ඇත. ඒ කාලේ විස්තර රසවත් අන්දමින් කියන උදවිය අතර බංටි නැන්දා මුල් තැනක් ගනී. මා මේ කියන වාට වඩා මුහුණින් අංග නිරූපනය කරමින් හා සිනා නන්වමින් ඉතා කුඩාම විස්තර සමගින් ම අසන්නන් අතීතයට රැගෙන යමින් ඒ කතා කියන බංටි නැන්දා ගේ කතා ශෙලිය කවදත් රසවත්‍ ය. උක්කුං හා තමල් නැන්දාලා ට ද එම දක්ෂතාවය නොමදට පිහිටා ඇත. තාත්තා හෙලුවෙන් ගොස් සිටවූ එම පොල් ගස අදත් උඩුපිල ඇති අතර, තුංඩු දමා උඩුපිල ඉඩම් බෙදී දීමේදි,  කුමන ම හෝ හේතුවකට, එම පොල් ගස අයිති කොටස කවදත් ඉඩම් ප්‍රතික්ශේප කළ අපේ තාත්තාට ම හිමි විය. ඒ අවස්ථාවේ නොසිටි මා ලංකාවට නිවාඩුවට පැමිණි විට තාත්තා (ප්‍රේමසිරි වික්‍රමසිංහ) ඒ පිළිබඳව විස්තර පවසමින් කියා සිටියේ එය අහඹු සිදුවීමක් වුවත්, එසේ නොවී එය එලෙස ම ලැබීමට නොපෙනෙන හේතුන් සමහර විට හේතු වන බව පවසමින්, පටන් ගත්තේ සැමදා අහවරක් නොවන අප දෙදෙනාගේ ප්‍රියතම මාතෘකා (non ending topic) වලින් එකකටය. දෙවැන්නා දොන් චාර්ල්ස් හෙවත් හාඟිලි පුංචි අප්පුහාමි අපේ මුත්තා නොහොත් අපේ තාත්තලාගේ පරම්පරවේ අයගේ ආතාය. ඔහූගේ බිරිය වූයේ කැළණි ගඟ අසබඩ පාරම්පරිකව විසූ  සීතාවක බ්‍රැන්ඩිගම්පොල පවුලේ කාන්තාවකි. අපේ තාත්තලාගෙ පවුලේ අතීතය මෙන්ම එම පවුලේ අතීතයද රජ කාලය දක්වාම දිව යයි. ඇයගේ සහෝදරයෙක් වූයේ රණාලේ පදිංචි රතනසාර මහතාය. ඔහූ හට වගාවන් අයිති වී තිබූ අතර, ඒ අතර අක්කර 7 ක පතෝල වගා මැස්සක්ද තිබූ බව අසා ඇත. ඔහුගේ පුතා ගේ දුව කසාද බැඳ සිටින්නේ උඩුපිල වීරකෝන් මහතාගේ පුතෙකි. ඔවුන් ගේ පදිංචිය ද අපේ ඥාතීන් රැසක් සිටින මාවරමණ්ඩියේ ය. මාවරමණ්ඩියේ (මහදරවේ) පදිංචිව සිටි  බ්‍රැන්ඩිගම්පොල ගේ චූන් අම්මා (ඒ ඇයගේ නියම නම) හෙවත් චූන් නැන්දා ද ඇයගේ ලඟම ඥාතියෙක් වූ අතර, ඇගේ දුව වන්නේ නැන්දලා “කුමාරි” අක්කා/නංගී යනුවෙන් අමතන ශ්‍රියා කුමරපේලි ය. ඇයගේ ස්වාමියා හොඳ කළාකාරයෙක් වූ කාරියප්පෙරුම මාමා ය. මට මතක විදිහට තමල් නැන්දාගේ (BMICH) හෝ චන්ද්‍රා නැන්දාගේ හෝ මඟුල් ගෙදර පෝරුව සෑදුවේ ඔහුය. ඒකට කඩේ ගියේ හා ගොක්කොල හා සවුකොල සැරසිලිවලට නොයෙක් අන්දමින් දායක වූයේ අප විසිනි. හාඟිලි අප්පුහාමි ඉතා ශක්තිවන්ත මිනිසෙකි. ඔහුගේ තම මහපට ඇඟිල්ලෙන් එබූ විට පොල් ගෙඩියේ මදය, පොල් කට්ටෙන් ගැලවී එන බව අපේ තාත්තා මෙන්ම තවත් කීප දෙනකුම කියා ඇත. අනෙක් අය සී සාන්නේ ගොන් බානකින් උවත් ඔහු නගුල බැඳ සී සැවේ ගොන් බාන් දෙකක් එකට බැඳගෙන ගොනුන් සතර දෙනෙකිනි. උදයට හාල් සේරුවක කෑ අතර පහළ කුඹුරේ සී සාන විට ඔහුගේ ඕසේ හඬ හන්දියේ පන්සලටත් ඇසෙන බව කීවේ පන්සලේ ලොකු හාමුදුරුවෝය. පැරණි හෙළ ක්‍රිඩාවක් වූ ගෝන අං කෙලියට ඔහූ හපනෙකු බව කීවේ දෙල්ගොඩ පිරිවෙනේ ලොකු හාමුදුරුවෝය. ඒ කතා ගමේ පැරන්නෝ ද මා සමග කියා ඇත. ඔහුගේ දෙවන බිරිය වූයේ ලොකු පොඩි සීයා හා චුට්ටන් පොඩි සීයාලාගේ මව වූ ජොහානා හාමි ය. ඔවුන් අපේ සීයාගේ සුළු සහෝදරයන් වන අතර ඇය සීයා ගේ සුළු මව විය. පුතා - දොන් පබිලිස් (අංගම්මන) අංගම්මනින් කාන්තාවක් සහේට ගත් ඔහූ පදිංචිව සිටියේ දොම්පේ ය. ඔවුන් හට දරුවන් කිහිපදෙනෙක් ඇති අතර, එක් දුවක් ගුරුවරියක් විය. ඇයගේ පුතෙක් වන්නේ හමුදාවේ සිටින මේජර් ජෙනරාල් උපාලි රාජපක්ෂ ය. තවත් පුතෙක් නාවික හමුදාවේ සේවය කරයි. දුව - ලොකු නෝනා (තලංගම/මාලබේ) මතක හැටියට ඇගේ නම රත්නාය. දුව - පොඩි නෝනා (මාකොළ) තාත්තා ගේ ඥාතීන් වු මාකොළ කබ්‍රාල් පරම්පරාව සමග සම්බන්ධ බවට මතක ඇත. දුව - පුංචි නෝනා (මීගහවත්ත.) ඇය විවාහ වූයේ දරණාගම අමරකෝන් ගේ කරළිස් අප්පුහාමි සමඟ ය.. ඔවුන් ගේ වැඩිමහල් දරුවා වන අමරකෝන්ගේ එලියස් අප්පුහාමි විවාහ වුනේ කොටහේනේ අංක 340 හි පදිංචි ව සිටි ග්‍රේස් මහත්මිය සමඟිනි. ඔවුන්ගේ දරුවා වන දොන් ටියුඩර් අමරකෝන් හට දරුවන් නොසිටි අතර ජීවතුන් අතර නොසිටියි. දෙවැන්නා වූ අමරකෝන් ගේ ජෝන් අප්පුහාමි රේන්ද හිමියෙක් විය. දිනක් සවස වැඩ නිම කර රික්ෂෝවකින් නිවසට පැමිණෙමින් සිටිය දී, පොලිස් නිලධාරින් විසින් පහර දී ඇති අතර බීමත්ව සිටි ඔහූ ඔවුන් සියල්ලන් හටම පහරදී ඇත. පසුව ඔවුන් පහරදී ඔහු පැමිනි රික්ෂෝවත් කඩා දමා, ඔහුවත් මරා දමා,  ඔහුගේ සිරුරත්, රික්ෂෝවත් මහදරාව ඇලට දමා තිබූ බව අසා ඇත. ඉහත විස්තර මෑත කාලයකදී සවිස්තරව මා හට පැවසුවේ ගාමිණී බාප්පාය. ඔහුට මාගේ බොහෝමයක් ස්තුතිය පිරි නමමි. එමෙන්ම යම් යම් නැවත මතක් කර දුන් බංටි, උක්කුං හා තමල් නැන්දලාට ද මගේ තුතිය පිරි නමමි. තෙවන්නා වන බාරොන් අප්පුහාමි (බාරොන් මාමා) පසුව පුහුල්වැල්ලේ ආරාන්‍යයයේ මහණ විනි. එක් වරක් එහි දානයකට හා එම හිමිගේ අවසන් කටයුතු වලට පවුලේ සැම සමග මා ද සහභාගී විය. මට මතක විදිහට අපි ඒ ගමන් ගියේ බස් එකක කියා ය. ආරාන්‍යයට යන අතර මඟ තිබූ වෙලෙන්, පීදී තිබූ ගොයම් ගස් ගැලවීමට ගොස් හා ඒවායේ කරල් ඇදීමට ගොස් ගොයම් ගස් වලට අත කපා ගත් බව හා මඩ නෑ හැටි ද මතකය. ඔහූගේ නිවස වැඩිහිටියන් වෙනුවෙන් නිවහනක් පවත්වා ගෙන යාම පිණිස තරුණ බෞද්ධ සංගමයට පරිත්‍යාග කරන ලදී. ඔහූ අපේ තාත්තා(ප්‍රේමසිරි) හා සෝමසිරි බාප්පා සමඟ ඉතා සුහද ව සිටියේ ය. සෝමසිරි බාප්පාගේ නිවස තනා ඇත්තේද ඔහුගෙන් ගත් ඉඩමකය.  එහි අල්ලපු වැට වන්නේ ඉහත කී බාරොන් මාමාගේ (සීයාගේ) නිවස වූ වැඩිහිටි නිවසයයි. පුංචි සීයා සහ ආච්චී මැද-මහන වූ  බාරොන් සීයා